- Ech....lepiej zostawmy ten temat - mruknęła - Luna się dziwnie zachowuje - zmieniła temat - Nie sądzisz Ven?
Zmieniła pozycję. Teraz obejmowała ramionami kolana odsłaniając pośladki.

- Och - powiedziała tylko - Ale...- zaczęła po chwili - Luna jest panterą śnieżną ,a Aurin wilkiem....całkiem inne...no wiesz o co mi chodzi - zamachała rękami w próbie wytłumaczenia tego gestykulacją - Och....i błagam nie patrz tak na mnie....- jęknęła obciągając sukienkę.

-Ech...ale Luna i Aurin należą do świata zwierząt....kot i pies za sobą nie przepadają...taka ich natura...my jesteśmuy bardziej złożeni.... - mruknęła grzebiąc kijkiem w ognisku.

- Nie...-jęknęła- Nie sądzę ,że Luna i Aurin są prymitywni...po prostu jest jednak różnica Ven....przeważa u nich instynkt...a my....no ja nie jestem dobrym przykładem - skrzywiła się
Pobliskie krzaki zaszeleściły i w ich stronę przybiegł truchcikiem Aurin.
Biła od niego duma ,gdy pokazał im swoje zdobycze. Jednego zająca nieco lichego rzucił Venowi. Nekrze podarował tego większego a sobie tego trzeciego.
Nagle jednak spojrzał na Lunę tak jakby zakłopotany. Wydał z siebie dziwny odgłos i oddał swojego królika Kotce. Ułożył się przy swojej Pani mając nadzieję że coś skapnie i dla niego.
-Ach...- westchnęła wyciągając myśliwski nóż.- Potomstwo....- prychnęła cicho.

- No dobra - westchnęła -  Poddaję się - uniosła nawet ręce w geście poddania się. - Ale żeby potomstwo...
Aurin niezdecydowany przekręcił łeb w końcu wziął od Kotki zająca i zaczął go rozpruwać by łatwiej dobrać się do środka.

Nekara spojrzała na zwierzęta zadumana. Na jej czole pojawiła się mała zmarszczka.
Aurina peszyła taka bliskość. Odsunął w końcu pysk ,a następnie wrócił do drowki i położył się przy niej.
Nekara nieco zmieszana patrzyła na swojego królika i Vena.
" Jeść przy nim? Surowe....ech...czemu nie mogę jeść normalnie...."

- Ech...dziwne uczucie gdy posiłek nie ucieka - mruknęła zanurzając palce w wnętrznościach zająca. -Nie...nie mogę - jęknęła zerkając na Vena.
Jej oczy były już ciemne a i kły zaczęły się już odznaczać....
Aurin warknął jakby odganiał natrętną muchę. Zachowanie Kotki wprowadzało go w wielką niewiadomą. Nie przepadał za takim uczuciem kiedy "traci się grunt z pod nóg".

Ich oczy się zetknęły. Miała rozchylone usta , Ven mógł dostrzec wystające ostre czubki kłów.
-Ach...- mruknęła spuszczając wzrok. W swoje szczupłe palce złapała wątróbkę i wsadziła nieśmiało do ust.
Aurin warknął stanowczo w odpowiedzi. Udawał ,że nie jest zainteresowany Kotką. Wstał i leniwym krokiem ruszył w stronę bajorka.

Resztki zostawiła dla Aurina. Spojrzała na Vena oblizując palce bardziej zmysłowo niżby chciała.
- Wróciła Ci pamięć? - zapytała patrząc nie na niego ale w gwieździste niebo.

Aurin jęknął gdy zobaczył że to uparte kocisko idzie za nim. Postanowił zrobić rundkę wokół bajorka.

- Szkoda - rozłożyła się na ziemi , pod głowę podłożyła sobie torbę. - Ciekawe jak Twoje życie wyglądało przed tym wszystkim....zanim mnie poznałeś....
Aurin badawczo się przypatrywał Lunie po czym spojrzał na księżyc i zawył.