Tym razem Twój czar był wystarczająco silny by zniszczyć kilka cieni naraz.
- Brawo.- Powiedział Napastnik klaszcząc.- Szybko się uczysz. Pogratulować Ci takiej uczennicy Alcidesie. - Mówiąc to Czarownik ukłonił się Twojemu mistrzowi.- Mam tylko pytanie: nauczyłeś ją ochraniać swój umysł?
- Nie...proszę...nie rób jej Tego.- Jęknął Twój mistrz.
Nagle zrobiło Ci się ciemno przed oczyma. Czułaś nie wyobrażalny ból, jakby tysiące ostrych niczym brzytwy sztyletów cięło Twoje ciało. Nie widziałaś co się z Tobą dzieje, gdzieś z oddali słyszałaś krzyki kobiet, szyderczy śmiech katów. Widziałaś palące się miasta, szubienice, dzieci palone w piecach na oczach matek. Nagle jednak wszytko ustąpiło, znalazłaś się w dziwnym pomieszczeniu. Wszelkie kształty przedmiotów które się w nim znajdowały były zniekształcone. Wszystko było rozmazane i miało jaskrawe kolory. W środku tego pokoju pojawił się czarodziej z czerwonymi oczami.
- Witaj.- Jego głos przypominał echo.- Pozwól że się trochę Tobą pobawię.
I zamiast dziwnego czarodzieja ujrzałaś Alcidesa, miał złowrogi uśmiech na twarzy.

Ostatnio edytowany przez Azzam (2010-01-19 18:29:35)

Odpowiedzią był szyderczy śmiech. Z oczu Alcidesa wypłynęła krew, a on sam podniósł z ziemi sztylet i dźgnął Cie kilka razy w brzuch. Poczułaś ostry ból i niewyobrażalne zimno. Spojrzałaś w dół, stałaś na środku kałuży krwi- Twojej krwi. Mimo to jednak nie czułaś byś umierała, jakaś siła trzymała Cię przy życiu tylko po to byś odczuwała ból... Alcides zmienił się w szczura który zaczął wgryzać się w Twoje rany...i wchodzi wgłąb Twego ciała...
- To dopiero początek.- Powiedziało echo.
Rany zasklepiły się, czułaś jednak że coś w Tobie jest.... Spojrzałaś na swój brzuch i jak na zwolnionym filmie widziałaś jak pod skóra chodzi Coś mające wiele nóg...To coś zaczęło wychodzić z Ciebie.- Był to czarny pająk, gdy jego głowa wyłoniła się z Twojego brzucha spojrzał na Ciebie swoimi ślepiami...
- Boisz się?- Zapytało echo.- Nic nie uczynisz?

Szyderczy śmiech stał się jeszcze głośniejszy. Zadany został Ci ból, jednak nie mogłaś się ruszyć. Twoje ciało zostało sparaliżowane. Coś zmusiło Cię byś obróciła głowę w prawa stronę. Zobaczyłaś wszystkich Twoich przyjaciół na szubienicach, Twoich rodziców, których ciała powoli się rozkładały. Az w końcu widziałaś sama siebie oddająca się z radością starcowi o pustych oczodołach... Nie mogłaś zacisnąć powiek, ani obrócić się w inna stronę. MUSIAŁAŚ na to patrzeć. Kolejne sceny były coraz bardziej makabryczne widziałaś jak jesteś w ciąży i jak rodzisz dziecko o krwistoczerwonych oczach i jak podnosisz sztylet by je ugodzić.
- Jesteś mroczną elfką. Poddaj się swej naturze....

Ostatnio edytowany przez Azzam (2010-01-19 19:27:52)

- JESTEŚ! JESTEŚ!- Krzyczało echo. Nagle jednak dobiegł do Ciebie inny głos. Był...cudownie melodyjny.
- NIE!
- CO?! KIM TY....
I nagle wszytko się zmieniło. Nie czułaś bólu i strachu. Czułaś się bezpieczna i szczęśliwa. Dziwne pomieszczenie zmieniło się. Byłaś teraz w pięknej komnacie, gdzie wszystkie koloru cudownie z sobą współgrały, zza oknem widziałaś wiosenny krajobraz. Położyłaś się na dużym łóżku z baldachimem. Pościel była tak cudownie miękka... do komnaty weszli Twoi przyjaciele i rodzice. Wszyscy się uśmiechali.
- Zaśnij córciu.- Powiedział z zatroskana mina Twój ojciec.
- Dobrze tato...
I pogrążyłaś się w głębokim śnie. Gdy się obudziłaś, stwierdziłaś że faktycznie jesteś w tej samej cudownej komnacie.

// Zamczysko Flaviusa Terrosy.

Ostatnio edytowany przez Azzam (2010-01-19 19:57:34)