- Pani! Pani! - podbiegł do was zdyszany parobek. - Mały Salomon i klika dzieciaków... udało się do obozu tych...potworów!
Kapłanka złapała gwałtownie powietrze. - Jak to możliwie?!
- Stara Seddy mówi że...
- Ktoś musi pojechać do ich obozu i rozwiązać tą sytuację - przerwała mu Kapłanka. - Mogą odczytać obecność dzieci za.... - nie musiała kończyć. Wiedzieliście jco to może oznaczać.

Cmoknęła widząc niewzruszonego tą wiadomością Yavandira.
- Mężczyźni... - skwitowała i podesżła do Kapłanki. - Pojadę, jeśli nie masz nic przeciwko. - skinęła głową i zawołała swoją klacz.

-Będę Cię musiała zostawić w czasie wędrówki, nie chcę by Cię usłyszano... - szepnęła, poczym wsiadła na konia.
Ruszyła w kierunku obozu orków, który znajdował się w głębi lasu. Obraz drzew rozmazał jej się całkowicie, szybko poruszające się fragmenty krajobrazu zlały się w jedność. Liczył się czas, a dzieci są zdolne do wszystkiego w każdym momencie. Zatrzymała się dopiero, gdy zauważyła na ziemi pozostałości po przemarszu sporej grupki osób. Domyślała się, że to te potwory, które zmierzały do swojego obozu. Zaczęła iść powoli i ostrożnie we wskazanym przez ślady kierunku.

~~Jennesta?- powtórzyła w myślach imię kobiety o rudych włosach.
~Dlaczego to imię wydaje mi się bardzo znajome?~~
Wokół niej mnożyło się od orków, którzy przechadzali się raz za razem obok krzaka, nie widząc pół elfki. Zaczęła wycofywać się po cichu z kryjówki by dotrzeć do wioski i poinformować o śmierci chłopców i złej kobiecie, która namawia orków do bitwy.