Jak na zawołanie zza drzew wyszła grupka elfów uzbrojona w łuki i miecze.
Celowali w Nekarę . Czarnowłosy elf spojrzał na Vena.
- Para? - zapytał chłodno,badawczo.
Nekara zawarczała jak dzika kotka szykująca się do skoku. W mgnieniu oka znalazły się przy niej elfy gotowe do ataku z obnażonymi mieczami.

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-28 22:04:40)

Czarnowłosy elf podszedł do Vena.
- Ta plugawa istota jest CI Potrzebna? - zapytał opryskliwie - Jesteś Leśnym elfem. A Ona jest szkodnikiem którego powinno się wyeliminować. Hasta!!!
Rozległ się szczęk mieczy, łucznicy puścili cięciwy....Nekara zaczęła się bronić. Częsty atak uniemożliwiał jej użycie magii...
- Hasta Droewe!!!

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-28 22:05:14)

Zanim się zorientowała została pchnięta na ziemie. Coś bryzgnęło jej na twarz,  czarne oczy rejestrowały jedynie czarną plamę śmigającą wokół niej i rozrywającą na strzępy przeciwników.
" Aurin? Ale....gdzie jest Ven? "  myślała

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-28 22:14:03)

Nekara przykucnęła ostrożnie patrząc na nieznajomego czarnego wilka.
- Nie jesteś Aurinem - jej szept przeciął mrożącą w żyłach ciszę. Wpatrywała się w obcego którego sierść była pozlepiana krwią. - Kim jesteś?
Jedno ramiączko jej koszuli opadło bezwiednie. Nie poprawiła go.

Nagle oczy Nekary sczerniały jeszcze bardziej ,gdy do jej nozdrzy doleciał przyjemny zapach....piżma.
Westchnęła cicho jakby jękliwie. W jej uszach dudniło jego serce. Wstała nieco chwiejnie i ruszyła w jego stronę. Czuła w całym ciele przyjemne mrowienie.
" Och co za uczucie...ten zapach....doprowadza....ach!"

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-28 22:40:47)

...runęła na niego. Przycisnęła jego ręce do ziemi, teraz Ven leżał jak ukrzyżowany. Całowała ustami jego szyję i wdychała nosem ten cudowny zapach.
Przylgnęła do niego swoim całym ciałem.

Zawarczała ,gdy Ven usiłował ją z siebie zwalić. Była w stanie najwyższego podniecenia. Oswobodziła się ze spodni i przystąpiła do aktu zespolenia.
Dosiadła go gwałtownie, niemal brutalnie. Na przedramionach Vena wykwitły sińce a na piersi widniały zadrapania. Poruszała się coraz szybciej, wyginając do tyłu z rozkoszy.

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-28 23:06:51)

Po długiej jeździe Nekara opadła na Vena dysząc.  Położyła głowę na jego piersi i westchnęła przymykając oczy.
Czerpała przyjemność z bliskości.

Wzdychała co i rusz wdychając jego zapach który działał na nią zarówno pobudzająco jak i relaksująco.
Wyłączyła się całkowicie, oddając się chwili. Czuła się wspaniale lekko. Miała ochotę tańczyć i śpiewać.
Głaskała leniwie jedną rękę plecy Vena ,a drugą muskała jego włosy.
Zauważyła na jego szyi ślady swoich zębów. Były to zaledwie ukąszenia.
Oblizała usta. Kły powoli zanikały a oczy wracały do zielonego koloru.
Na małej polance panował spokój. Tą intymną chwilę uprzyjemniał im śpiew ptaków i szum drzew.
- Dekka samaria e'da suprrema....-wyszeptała i nagle wpadła w popłoch - Co ja...Na Gaję! - jęknęła wracając do rzeczywistości.
Serce biło jej jak oszalały ptak w klatce próbujący się wydostać.