-Aurin! Zachowuj się! -zbeształa wilka nachylając się ku niemu. Czarny wilk obdarzył ją obrażonym wzrokiem.
Westchnęła.
- Przepraszam za niego - zwróciła się do Vena - dla Luny i Aurina woda dla nas wino. - wytłumaczyła. - Usiądźmy przy tamtej ławie - wskazała drewnianą ławę w kącie sali przy oknie.

- Nie umrę od tego - mruknęła siadając. Pozwoliła sobie zdjąć kaptur i rozsypać miedziane włosy na ramiona. Aurin położył łeb na kolanie drowki by ta go drapała.
- Jeżeli chcesz możesz zamówić jakąś strawę - zwróciła się do Vena.
Czarny wilk przymrużył oczy odczuwając rozkosz z drapania za uchem.
Po chwili pojawiła się ładna dziewka z winem i wodą. Widać było że elf bardzo się jej spodobał. Zerkała niepewnie na drowkę. Gdy Ven na nią spojrzał ta się zarumieniła.

Obserwowała grupę mężczyzn w przeciwnym kącie sali. Usłyszawszy słowo "Neka" ręka drapiąca Aurina zamarła a szmaragdowy oczy wpiły się teraz w twarzy elfa.
- Słucham? Jak się do mnie zwróciłeś? - zapytała , jej nozdrza lekko zadrgały.
Dziewka pospiesznie pomknęła zrealizować zamówienie. Mroczna elfka ją przerażała.

Zmrużyła oczy.
- Znasz język mrocznych elfów? - zapytała już swobodniejszym tonem. Na jej ustach zagościł nawet delikatny uśmiech.

- Ja znam - uśmiechnęła się tajemniczo - Parę lat mi zajęła nauka...zdobyłam odpowiednie...materiały i kontakty....pomogła mi też moja natura drowa...ekhm....niech będzie ten...tatar...w najgorszym razie Aurin go zje.

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-25 20:09:21)

- Zdziwiło mnie że użyłeś tego słowa...niby to jest skrót od mojego imienia....Nikt jeszcze mnie tak...ładnie nie nazwał...albo jak wolisz nikt się do mnie jeszcze tak nie zwrócił -
uśmiechnęła się wpatrując się w płomień świecy.
Aurin cicho burknął. Zaczęła ponownie go drapać.

Widać było że jest rozbawiona.
- Neka znaczy :Kochanie:, Nekka - Kocham. - wyjaśniła spojrzawszy elfowi prosto w oczy.
Aurin mruknął coś cicho.

...swoim nagłym przeobrażeniem w formę drapieżnika.
- Ech...- zasłoniła sobie w porę oczy przed dziewką kuchenną niosącą potrawy.
Mroczna elfka jęknęła cicho gdy wysunęły się kły.
Przybrała pozę mówiącą:jestem zmęczona,wara. Albo boli mnie głowa.

-Arghh....-warknęła cicho - Tyle....wszystko odczuwam! - syknęła  zaciskając dłonie w pięści. - Bicie serc! Krew płynąca w żyłach!...
Zerwała się gwałtownie i wybiegła z gospody.