W czasie krótkiego spaceru na polane wygląd Nekary wrócił do normy.
Gdy byli już na miejscu zaczęła zbierać swoje rzeczy.
- Jeżeli będziemy mieli dobre tempo to dotrzemy do wioski...nie lubią tam za bardzo drowów....ale od czego są kaptury. Gotowy? - zapytała wsiadając na grzbiet Aurina.

Aurin ruszył gwałtownie. Jego "kroki" były dosyć długie. Nekara zmrużyła oczy przed wiatrem i poprawiła uchwyt.
Wilk popisywał się swoją szybkością.
Musieli jednak zwolnić bowiem nastąpiło pogorszenie się pogody.
- Szlag! - mruknęła wyjmując płaszcz z kapturem z torby podróżnej.

Spojrzała na niego potem na płaszcz.
- Nie....Zejdźmy z tej drogi. - powiedziała ruszając w krzaki.
Gdy tam już była zaczęła za pomocą magii robić dach z liści wysokich krzaków oraz odprowadzała wodę z ich przyszłej kryjówki.
Gdy skończyła, mieli całkiem przytulne gniazdko.
Usiadła po turecku na suchej ziemi i odetchnęła. Była zmęczona. Aurin położył się koło niej.

- A dlaczego miałabym wahać się jej używać jeśli potrafię i mogę? - spojrzała na niego - Zawsze w Gaju zwracano mi uwagę na ten fakt. Że nadużywam magii, że nie powinnam blabla...nie widzę w tym nic złego.

Parsknęła.
- Mędrkujesz...świetnie radzę sobie i bez magii - powiedziała - Natura drowa czyni ze mnie maszynę do zabijania jakby nie było - wzruszyła ramionami - Potrafię nie używać magii...
jak chcesz mogę jej nie używać w tej chwili. Jedno tylko słowo....- uśmiechnęła się dziwnie patrząc na elfa.

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-11 23:52:05)

- No a dlaczego niby mamy tu ciągle sucho pomimo ulewy i a krzaki służą nam za schronienie? - zapytała rozbawiona odgarniając niesforne kosmyki z oczu.

Przekrzywiła głowę.
- Trupami zajęła się Gaja - odpowiedziała - To co uczyniłeś szkodzi naturze....masz szczęście że nie jestem druidem z krwi i kości - wyciągnęła się i położyła głowę na boku Aurina.
Zmrużyła swoje szmaragdowe oczy. Ktoś stojący z boku powiedziałby że śpi albo drzemie.

Otworzyła jedno oko.
- Niech będzie że tak - mruknęła i uczyniło to samo co przedtem elf.
Aurin pochrapywał cicho wierzgając lekko tylną łapą.

Uśmiechnęła się.
- Śpią. To dlatego. Jak się obudzą czar pryśnie. - powiedziała cicho.
Na zewnątrz zaczęło grzmieć. Ich schronienie zaczynało się ruszać.

- Ten płaszcz nie ma 5 łokci - mruknęła przytulając się do Aurina - Magia powinna wytrzymać.