- Jesteś wśród druidów - szepnęła - Pomyśl. Matka= Ziemia. A Alma jest nawiedzoną fanatyczką,wierzy w różnorakie przepowiednie....Jedowie to fanatycy religijni szerzący swoją wiarę ogniem i mieczem....Wnioskuje że nie było kiedy Ci powiedzieć że porwano jedną z druidek. - odpowiedziała lustrując czy ktoś na nich spogląda.
Druidzi zaczęli szeptać między sobą.

- Uspokój się, nie zginiesz - odparła - nawet tu panuje pewna...polityka. Zaproponuje coś Ileanie...i będziesz miał druidów z głowy - powiedziała - Bądź spokojny, Pustelnik dał mi instrukcje...
Do nich sunęła Najwyższa Kapłanka. Miała jaśniejszy odcień rudych włosów od Nekary. Dołączył do niej wysoki, chudy elf o niebieskich włosach.
- Witaj nieznajomy...wybacz mi to całe zajście którego byłeś świadkiem. - przemówiła melodyjnie Ileana
- Jakie jest Twoje imię? - zapytał niebiesko włosy elf świdrując pytanego wzrokiem.Miał szare oczy.
- On nazywa się Ven - powiedziała szybko Nekara zanim elf otworzył usta.

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-04 22:12:03)

Szarooki elf zmierzył pogardliwym wzrokiem Vena.
- Nic nie jest w stanie...
- Może przejdziemy do sedna? - Nekara wstała - Dobrze wiem czego rada oczekuje. Ja i Ven odnajdziemy Alvę. Jak nie ją, to dopadniemy sprawców całej tej zagadkowej napaści.
- Czy ktoś Cię pytał o zdanie drowie? - zapytał ostro szarooki - Nie jesteś jedną z nas więc nie będziesz decydowała za radę.
Nekara chwyciła już za miecz gdy Ileana podniosła ręce.
- Spokój. Fen jesteś nieuprzejmy. Nie widzę sensu Nekaro Fay żeby mścić się na sprawcach tego zamieszania. To wbrew naturze druida.
- Mi odmówiono tego zaszczyty - spojrzała wymownie na Fena - A Ven jest łowcą. Jak wiesz ma on problemy z pamięcią. Podczas podróży wróci mu pamięć i sam jest pewnie ciekaw dlaczego wylądował w gaju nawiedzonych szyszko żerców. - jej wzrok mógłby zabić - Prawda Ven?

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-04 22:33:57)

Na twarzach Ileany i Fena wystąpiło podejrzane zmieszanie. Nekara to zauważyła.
- Nawet jeżeli nie wyrazicie zgody to i tak zajmę się TĄ zagadką - nie uszło uwadze słuchaczom jakimi literami wymówiła słowo tą. - A Ven to wolny elf i może robić co mu się podoba.
Nekara twardo patrzyła na kapłankę i jej towarzysza.
- No cóż....jeśli....tak....no...- język młodej Ileany zaczął się plątać
- Zgoda - powiedział Fen z dziwnym lisim błyskiem w oczach. - Czekamy więc na wyniki waszego....śledztwa jak to mawiają ludzie.- do błysku dołączył lisi uśmieszek.

- Tak tak....możecie odejść....- powiedziała z wahaniem Ileana po czym odeszła w pośpiechu.
Nekara i Ven szli w milczeniu do bluszczowej bramy gdy znajdowali się już za nią, czarny wilk rzucił się na mroczną elfkę powalając ja na ziemie.
- Aurin! - wydusiła śmiejąc się. Czarny wilk lizał drowkę po twarzy popiskując radośnie.

- Ech....nie wpychaj mi języka do ust Aurin! - odciągnęła od swoich ust pysk wilka. Odwróciła głowę do Vena. - No cóż....jakoś sobie poradzimy....Towarzyszu.

- No dobrze....Aurin złaź....- spróbowała zwalić z siebie wilka który jednak wolał "całować" swoją towarzyszkę.-Aurinko! - warknęła tak jak wilk. Aurin położył po sobie uszy i posłusznie zszedł.
- Jesteś za bardzo rozpuszczony....znowu Isadora Cię dokarmiała? Będziesz musiał zgubić te swoje brzuszysko.- mówiła po czym spojrzała na Vena - Na łapkach?- Wilk szturchnął ją bokiem. Po chwili znalazła się już na jego grzbiecie. -  Jak się czujesz?