- Domyślam się że Gorąca Krew chwyciła za miecz - uśmiechnął się a Nekara prychnęła.
- Alma nam nie odpuści - powiedziała przykładając swoje dłonie do czoła elfa - Ośmielę się stwierdzić że będzie próbowała nam zaszkodzić na wszelakie sposoby. Dlatego kazałam Aurinowi udać się do Coili.
Ven czuł przyjemne uczucie mrowienia karku.
- Hmm....jakie macie plany? - zapytał wlewając zawartość kociołka do drewnianych misek.
- Myślałam nad odwiedzeniem miejsca gdzie rozegrała się ta cała....sytuacja - powiedziała mroczna elfka. Jej ciepłe dłonie przynosiły ukojenie.

- Hmm....aż szkoda mówić mu że przyjdzie i bolesny moment regeneracji - mruknęła
- Uważam że nie ma najmniejszego sensu iść w tamto miejsce - powiedział stawiając miskę przed Venem. - Nie ma tam już śladów. Sprawdziłem.
- Więc....no nie....zatarli ślady? Zniszczyli dowody? Ava nikomu nie szkodziła.... - Nekara zmarszczyła brwi.
Mrowienie zaczynało być dokuczliwe. Ulgę przynosił fakt że głowa i kark przestały dokuczać elfowi.

- Usunęłam część bólu - odpowiedziała spokojnie nie odwracając wzroku - Gdzie Cię jeszcze boli?
- Długo Cię tu nie było Nekaro - przemówił Pustelnik zasiadając do stołu - Ava...jej zakon rósł w siłę. Była pretendentką do zostania Najwyższą Kapłanką...
- Więc za jej porwaniem stoją konkurenci do tego tytułu czyż nie? - zapytała zerkając na Pustelnika.

- Nie powinieneś używać jeszcze magii - skarciła go elfka siadając na swoje miejsce - Klatka piersiowa Cię nie boli? I nogi? A ten wypalony ślad na piersi....stawiam na jakąś klątwę.
- Ach...Nekaro....Jedzmy i wspólnie zastanówmy się co robić dalej. - powiedział Pustelnik uśmiechając się - Ven czy pamiętasz skąd jesteś?

- Medalion....no cóż....przedstawia wizerunek.... - zaczął Pustelnik a Nekara uzupełniła - Wilka....- w rękach trzymała już medalion - Staranna robota. I są słowa ale nie znam tego języka...
- Medalion mógł Cię uchronić....
- Mogli na Ciebie rzucić klątwę Niepamięci.... no różne... - powiedziała badawczo przyglądając się medalionowi.

- Nie? - zdziwili się oboje
- Miałeś go na sobie, na szyi - powiedział Pustelnik - Jesteś pewien? Może nie pamiętasz....
- Przyjrzyj się. - poleciła Nekara podając mu medalion.

- Interesujące - mruknął Pustelnik biorąc do ręki medalion.
- Któryś z druidów? - zapytała w przerwach na jedzenie.
- Druidzi nie noszą medalionów...
- Więc kto? Ktoś z naszych podłożył Venowi to coś. Niby uchroniło go to od czaru ale....- zamyśliła się - A może on wcale tego nie miał założonego? Kto go w ogóle przetransportował?
No i kto się nim zajmował tam, po walce? Może wtedy pojawiła się osoba...albo tego medalionu pragnęli Jedowie?

-Dlaczego nie? - zapytała elfka - Możesz tego faktu nie pamiętać. Może przewoziłeś tą błyskotkę? Może miałeś ją dla kogoś dostarczyć?
Pustelnik przysłuchiwał się w milczeniu.

- A jeżeli medalion był w pudełku? Albo owinięty w jakiś materiał? Nie musiałeś wiedzieć że wieziesz medalion przedstawiający wilka. - stwierdziła Nekara.

- Hmm...spokojnie Ven - przemówił wreszcie Pustelnik - Macie więc pierwsze zadanie. Dowiedzieć się więcej o medalionie. Znam pewnego eksperta w tej sprawie...Gail Szarobrody.
Mieszka w Aleonie w dzielnicy kupieckiej.
- On będzie wiedział co to za medalion? - zapytała elfka
- Myślę że tak ale pewności nie mam. A teraz pozwólcie że udam się na spoczynek. Wam też radzę trochę pospać - uśmiechnął się i wyszedł do drugiego pokoju.
Nekara wstała.
- To do jutra Ven. Sheal  da'sheah - uśmiechnęła się  i wyszła w mrok.