Czarny wilk przekrzywił łeb. Jego niemal turkusowe oczy przeskakiwały z pantery na elfa. Mruknął coś niewyraźnie i ruszył w sobie tylko znanym kierunku.
- Ach...- Mroczna elfka gotowa była odpowiedzieć gdy jej wybuch przerwał Pustelnik - No cóż na piechotę też możecie iść. Uważajcie na siebie.
Dziewczyna prychnęła i ruszyła sprężystym krokiem w stronę brzóz.
- Chodź. - rzuciła do mężczyzny.

- No rusz się! - warknęła robiąc dziwny ruch ręką. Ziemia się pofałdowała i przesunęła panterę i elfa bliżej - Nie mamy czasu a kawałek przed nami. Ona może iść z nami  - powiedziała widząc jak ściska panterę. - Nie mamy czasu - powtórzyła zniecierpliwiona.

- Przybyłam tu - odpowiedziała krótko, dopiero po chwili dodała - Jako.....jeszcze dziecko.
W wędrówce towarzyszyły im odgłosy natury. Kilka razy przed nimi przebiegły wiewiórki, mogli dostrzec samotnego zająca. Nekara zwalniała kroku by elf mógł nadążyć.

- Jestem tu od małego...przywykłam. Co masz na myśli mówiąc że nie jestem taka jak drowy? - spojrzała na niego

-Ach...to... - uśmiechnęła się lekko - Nie wychowałam się wśród mrocznych elfów...poza tym znajdujemy się w Gaju....by zabić muszę mieć dobry do tego powód. To że jesteś zielonym elfem się nie zalicza....choć muszę przyznać że lekko drażnisz - zadumała się

- Tak jakby irytujesz....trudne do określenia uczucie - wzruszyła ramionami. Weszli na polanę. Tuż przed sobą mieli ścianę bluszczu. Stało przed nią dwóch elfich strażników ze swoimi zwierzęcymi towarzyszami.
- Musisz ją tu zostawić - powiedziała do elfa patrząc na panterę- Na naradzie nie można mieć przy sobie zwierzaka.

- Tak...może przyda Ci się nie tylko do podpory.... - zamyśliła się - Idziemy. - podeszła do bluszczu który momentalnie się rozsunął dając możliwość do dalszej wędrówki.


// Gaj Branosa

//z gaju B.

- Dobrze...pozbyłam się robactwa z jej ran. Nie pozwalała innym by się zbliżyli aż przez tydzień. Nie jadła, nie piła i rany miała - powiedziała zeskakując z grzbietu wilka - Aurin zajmij się sobą.
Czarny wilk zamerdał ogonem i popędził w las.

Ostatnio edytowany przez Nekara Fay (2009-11-05 21:11:07)

- Nie. Pustelnik nie toleruje zwierząt w swojej chacie. Nie pytaj mnie dlaczego. - wzruszyła ramionami -  Użyj jej języka.
Zaczął padać deszcz. Krople zraszały ich włosy i twarze.

Gdy weszli do chaty uderzyło ich ciepło. W kominku trzaskał ogień a na nim stał kociołek w którym coś bulgotało. Pokój wypełniał zapach wszelakich ziół.
- Siadajcie. - Pustelnik zamyślony wskazał im miejsca. Nekara usiadła  przy stole. - Jak się czujesz Ven?- zwrócił się do elfa z wyczuwalną troską w głosie - Opowiedz mi o naradzie mój drogi.

- Będzie trzeba Cię podreperować....Nekaro? - spojrzał na drowkę - Nie będziesz miał za złe Nekarze jak Cię trochę po dotyka? Jest świetna w regeneracji...ekhm...Były jakieś sprzeczki? - zapytał patrząc na Vena i lekko skinął na elfice.
Nekara wstała i stanęła za elfem. Czekała na zgodę.