Nekara stanęła dosyć niepewnie przed wejściem do trochę podniszczonego już budynku.
- Hmm...tylko mi się nie oglądaj za babami - pogroziła ma mu palcem. Nie odpowiedziała na jego wcześniejsze pytanie.

- Ty i w takim burdelu? Co w nim robiłaś?! - nie dowierzał oglądając budynek.

- Kiedyś był ładniejszy - stwierdziła wzruszając ramionami - W środku można by rzec jest przytulniej - odchrząknęła - Właściciel trochę zaniedbał lokal...a poza tym to nie taki burdel....

- Nie odpowiedziałaś... - zauważył. - Odpowiedz na pytanie, jakie Ci zadałem, a nie na wszystkie inne.

- Ojej! Jaki Ty jesteś upierdliwy! - tupnęła nogą a oczy pociemniały - Mam słabość do obcisłych czarnych wdzianek i i i.... tańczenia. Zaznaczę od razu że się nie sprzedawałam!

- Naprawdę? - spytał a oczy mu się zeszkliły z uciechy i wyobraźni.

Zaczerwienione poliki były odpowiedzią.
Weszła do środka nie czekając na niego. W pomieszczeniu było ciemno. Paliły się kolorowe świece, podchmielony chórek mężczyzn rechotał w kącie patrząc na tańczącą elfkę.
Pełno było tańczących półnagich kobiet. Gdy mroczna elfka weszła, paru mężczyzn spojrzało na nią  pożądliwie a to dzięki gorsetowi ściskającemu jędrne dziewicze piersi.

Wszedł i starał się dawać swoją obecnością znaki, że inni nie mają co szukać uciechy w Nekarze.
- Kogo szukamy?

- Nie wiem...obserwujmy... - odpowiedziała zajmując wolne miejsce w kącie. Idealnie ciemne....do zabaw >]

Usiadł speszony obok niej.
- To nie miejsce dla mnie... Za to Ty wyglądasz jak w swoim żywiole...

Uśmiechnęła się tylko i wyciągnęła rękę przyciągając go do siebie.
-  Jest tutaj ciekawie... - szepnęła mu do ucha i mrugnęła - Aż się nogi rwą do tańca.

- Nie wydaje mi się, by tu tańczył ktokolwiek, jeśli nie liczyć roznegliżowanych panien obściskujących metalowe rury. - odparł z przekąsem.

Zmarkotniała słysząc jego ton.
- Jak nie to nie. - odsunęła się i zaczęła rozglądać po pomieszczeniu.

- Chyba miałaś na myśli coś innego niż ja miałem... Co rozumiesz przez określenie tańczenia? Ja nie umiem tańczyć.

- No ja....hmm....nogi mnie niosą tam - wskazała głową na podium z paniami. Zawstydziła się poprawiając swój dekolt.

- Nogi, czy to między nogami? Znaczy brak tego... To znaczy... A zresztą wiesz co mam na myśli.

- Tańczyć na - odchrząknęła całkowicie zakłopotana. - Chyba nie widzisz nic w tym złego?

- Prezentować swoje talenty i ciało przed nimi? - tu wskazał na paru mocno wstawionych gości, śliniących się już nie tylko na widok przedstawicieli płci przeciwnej. - Jak dla mnie to brak szacunku dla własnego ciała. Jesteś w ciąży, to raz, dwa, to jesteś wilkołakiem, trzy, z królewską krwią w Twoich żyłach, wiec pamiętaj o tym. - ostatnie zdanie wypowiedział cicho.

- No ale....ale....ale....taniec jest taki fajny...nie patrzy się wtedy na tych idiotów ale...ale...to sztuka - powiedziała patrząc na niego - Taki....relaks...-skończyła niemrawo widząc jego minę.

- A to miejsce nie jest odpowiednie dla sztuki. - odparł stanowczo. - Pokażesz mi swoje zdolności kiedy indziej i gdzie indziej, dobrze? - zaproponował.

- Ale...niby gdzie? - zapytała sceptycznie. Spojrzała na obiekt do tańczenia tęsknym wzrokiem - No dobrze...- mruknęła. - Idę po coś do picia. Na co masz ochotę?

- Las może być? Sporo pionowych obiektów - powiedział półżartem. - Sama wybierz coś dla mnie.

W drodze do baru zauważyła że ktoś się na nią patrzy.
Dag Farez....skrzywiła się i wróciła do stolika Vena.
- Wiesz co...może już wrócimy do Gaela? - uśmiechnęła się - Źle się trochę czuję...

- Teraz często będziesz się tak czuła... Nawet nic do picia nie przyniosłaś. Ale to dobrze, bo nie powinnaś chyba pić nic zbyt alkoholowego. - zauważył wstając.

- Tak, tak...masz całkowitą rację - mówiła wyprowadzając go z Różowego Kociaka.

Stanął w drzwiach.
- Coś za łatwo ulegasz... Co ukrywasz przede mną? Jakiegoś specjalnego klienta, tak?

- Nie...ja chcę stąd wyjść...o nie....zaraz zwymiotuje... - pociągnęła go za sobą.

Poszedł z nią na tyły budynku, by tam ulżyła żołądkowi.

- Och...jednak fałszywy alarm... - uśmiechnęła się blado - Wracajmy już do domu...

- Czemu mielibyśmy wracać, jeśli jest wszystko ok? Może się jeszcze rozejrzymy?

- Ja chcę do domu - jęknęła - Nie ma tu nic ciekawego.

- Niech Ci będzie... Idziemy. - zaintonował. - W domu powiesz, co przede mną ukrywasz.

- Nic nie ukrywam! - burknęła

- Tak, tak, oczywiście... - uśmiechnął się pod nosem.

//Kupiec

Nekara weszła do środka i skierowała się do barmana. Tam odbyła  z nim rozmowę.
- Ruda Sally! - uśmiechnął się - Ależ oczywiście. Dla damy zawsze...garderoba czeka.
Drowka skinęła głową i udała się na zaplecze. Wybrała strój kuszący, trochę wyzywający ale nie ukazujący zbyt dużo. Krótkie portki z futerka i staniczek.
Przejrzała się w lustrze. Miała śliczny płaski brzuch,odwróciła się. Na plecach była ledwo widoczna blizna no i znamię.
Zrobiła sobie drapieżny makijaż dzikiej kotki i czekała aż ją wywołają. Miała tremę i martwiła się o Vena.
" Żeby tylko tu nie przyszedł..." prosiła w myślach.
Gdy stanęła na podium, przedstawiona jako Ruda Sally rozległy się brawa i muzyka. Nekara starała się namierzyć tego mężczyznę po którego tu przyszła.
Tańczyła na rurze z elegancją wprowadzając do tańca różnorakie akrobacje czy gimnastykę.

//Z Kupca

Rozejrzał się po pomieszczeniu. Wybrał stolik najbliżej wyjścia i czujnym okiem obserwował wszystkich gości szukając Nekary bądź osoby, która miałaby wzbudzić w nim jakieś podejrzenia. Seria oklasków zwróciła jego uwagę na scenę. To co zobaczył, sprawiło, że mocniej zabiło mu serce. ~To... Nekara?!~ Wstał... i oparł się o poręcz krzesła. Nie wyglądał najlepiej.

Zauważyła elfa z blizną. Patrzył na nią. Stał najbliżej sceny i nagle wyciągnął w jej stronę rękę. Nekara tylko się uśmiechnęła i kontynuowała czynność.
Nie wiedziała za bardzo co ma teraz zrobić. Miała wyciągnąć od niego informacje ale jak? Nagle poczuła dziwny ból w dolnej części pleców...
Zakończyła taniec w ekspresowym tempie i pobiegła na zaplecze gnana dziwnym uczuciem. Przez jej ciało przechodziły ciarki i konwulsje. Ledwo zdołała wejść do garderoby
gdy czuła że dzieje się z nią coś bardzo dziwnego....
"Ja się zmieniam..."  - jęknęła nie dowierzając. Leżała na podłodze ,gdy do garderoby wszedł elf  z blizną. Patrzył zdumiony na zmieniającą się drowkę.
Nekara, pod postacią dużej pantery śnieżnej rzuciła się na gościa. Krew trysnęła na drzwi....

...które ponownie się otworzyły, gdy wściekły Ven nimi trzasnął. To, co zobaczył przeszło jego wszelkie wyobrażenia. ~To nie może być Luna!~ Rzucił się ratować atakowanego elfa, póki ten żyje. Doskonale znając się na Panterach Śnieżnych, obezwładnił ją paroma ruchami i przytrzymał. Zaczął wołać o pomoc dla krwawiącego. Mroczyło go i nie wiedział, czy zaraz się nie przemieni. Wyczuł jednak coś znajomego. Może to były ubrania, w jakich wychodziła Nekara, może co innego.
- Neka? - wyszeptał.

Odpowiedziało mu gardłowe mruknięcie. Pantera zaczęła się szarpać rycząc przy tym groźnie. Na pomoc przyszły jej pazury. Ogonem próbowała odepchnąć Vena.

Do oczu napłynęły mu łzy, gdy poczuł, jak Nekara dosięgnęła jego pleców rozszarpując je. Po chwili szamotaniny złapał jej ogon między nogi i przywarł do jej grzbietu. Ręce oplótł wokół jej szyi. Starał się trzymać jego medalion, zwisający mu z szyi, jak najbliżej jej ciała.

Miauczała rozdzierająco starając się wyrwać. W końcu jednak pantera zaczęła się zmieniać. Po niecałej chwili pod Venem leżała naga i nieprzytomna mroczna elfka.

Ven padł obok wycieńczony. Z pleców spływała mu krew. Spojrzał, czy drugi elf żyje i ponownie zawołał pomocy, by po chwili zawyć z bólu. W drzwiach pojawiły się jakieś osoby.

Całą trójkę zabrano do świątynie Bezpryma.


//świątynia